11آوریل 2024- در مطالعه ی اخیر که در مجله ی  Nature Medicineمنتشر شده است، محققان تغییرپذیری قند خون ناشتا(FG) را در بزرگسالان غیر دیابتی با استفاده از پایش مداوم گلوکز(CGM) بررسی کردند و تأثیر آن را بر طبقه بندی دیابت و ارتباط آن را با معیارهای بالینی ارزیابی نمودند.

پیشینه

افزایش جهانی پیش دیابت و دیابت خطرات سلامتی و بار مالی قابل توجهی را به همراه دارد. تشخیص در درجه اول به افزایش گلوکز پلاسما در وضعیت ناشتا (PFG)، سطح هموگلوبین گلیکوزیله (HbA1c)، تست تحمل گلوکز خوراکی (OGTT) یا نتیجه ی آزمایش تصادفی قند خون پلاسما در افراد دارای علامت بستگی دارد. با این حال،OGTT  اغلب به دلیل هزینه و ناراحتی آن انجام نمی شود و تنها PFG و HbA1c به عنوان ابزار تشخیصی کلیدی، به ویژه برای موارد بدون علامت باقی می مانند. علیرغم اهمیت تشخیصی قند خون پلاسمای ناشتا، تغییر پذیری روزانه ی PFG در افراد غیر دیابتی مورد بررسی قرار نگرفته است و به طور بالقوه منجر به تشخیص اشتباه می شود. دستگاه‌های CGM که سطح گلوکز را در مایع بینابینی سلولها اندازه‌گیری می‌کنند، دقت بالاتری را در طول زمان ارائه می‌دهند و اکنون به‌طور مستقل یا در سیستم‌های حلقه بسته هیبریدی برای دوز انسولین استفاده می‌شوند. محققان دریافتند که تحقیقات بیشتری برای ایجاد معیارهای تشخیصی مبتنی بر CGM مورد نیاز است که به دقت تنوع درون فردی سطوح FG و پیامدهای بالینی آنها را منعکس کند.

در مورد این مطالعه

مطالعه حاضر داده های حاصل از مطالعه ی 10Kرا با تمرکز بر افراد 40 تا 70 ساله تجزیه و تحلیل کرد. در ابتدا، معیارهای مختلفی از جمله سبک زندگی، عادات تغذیه‌ای، علائم حیاتی و سابقه پزشکی در کنار آزمایش‌های خاص مانند آزمایش خون، الکتروکاردیوگرافی و CGM با استفاده از سیستم FreeStyle Libre Pro Flash  به مدت دو هفته جمع‌آوری شد. این مطالعه شامل شرکت‌کنندگانی بود که تشخیص دیابت نوع 2 یا بیماری‌های مرتبط را نداشتند و در کنار داده‌های CGM خود، در ثبت وعده‌های غذایی نیز بطور فعال شرکت داشتند. معیارهای خروج از مطالعه دقیق بود، از جمله قرائت غیرطبیعیCGM  و گزارش ناکافی از وعده های غذایی.

این تحقیق به‌ویژه بر اندازه‌گیری FG در ساعات صبح، با استفاده از داده‌های CGM برای مشاهده ی تنوع درون فردی و تأثیر بالقوه آن بر تشخیص دیابت تأکید کرد. این روش با تکیه بر حداقل 8 ساعت عدم دریافت کالری قبل از پنجره های اندازه گیری و معیارهای دقیق ثبت وعده های غذایی، تقلید واقعی از شرایط ناشتا را تضمین می کند. در مجموع 8315 فرد با 59565 پنجره ی صبح ناشتا از نظر تغییرپذیریFG و ارتباط آن با معیارهای بالینی مختلف، از جمله آنتروپومتری، علائم حیاتی، و نظارت بر خواب و سایر موارد مورد بررسی قرار گرفتند. پایش خواب با استفاده از دستگاه WatchPAT-300 که مورد تأیید سازمان غذا و دارو (FDA) است، انجام شد. در حالی که تصویربرداری دقیق شبکیه و سایر معیارهای سلامت برای ارتباط با تنوع FG به دقت مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. علاوه بر این، این مطالعه تجزیه و تحلیل های آماری را برای کشف رابطه بین تنوع FG و معیارهای بالینی با در نظر گرفتن سن و جنسیت به کار برد.

نتایج

در تجزیه و تحلیل اندازه‌گیری‌هایFG از 8315 فرد در 59565 پنجره صبحگاهی، محققان به جزئیات تنوع FG و پیامدهای آن برای طبقه‌بندی دیابت پرداختند. شرکت کنندگان در مطالعه، با میانگین 51.3 سال، دارای میانگین شاخص توده بدنی4.07± 25.92 کیلوگرم در متر مربع بودند. جمع‌آوری داده‌ها دقیق بود، با اندازه‌گیری‌های FG صبحگاهی بین ساعت‌های 06:00 تا 09:00، پس از حداقل 8 ساعت ناشتای از پیش تعریف‌شده، اگرچه میانگین واقعی مدت زمان ناشتا بیش از 10 ساعت بود. قابل ذکر است که مدت زمان ناشتا با مقادیرFG ارتباط معنی داری نشان نداد.

روش مطالعه در محاسبه FG برای هر فرد کامل بود، از طریق معیارهای سختگیرانه، از جمله ثبت وعده غذایی فعال، پنجره های صبحگاهی معتبر را تضمین کرد. این بررسی در مقیاس بزرگ میانگین مقدارقند خون ناشتا 96.2 میلی گرم در دسی لیتر را نشان داد، و مشاهده شد با افزایش سن کمی افزایش می یابد، که نشان دهنده ی افزایش تدریجی سطح گلوکز در طول زمان است. این تجزیه و تحلیل همچنین تنوع روزانه ی قابل توجهی را در اندازه گیری FG در افراد برجسته کرد، یافته ای که بر ماهیت پیچیده ی متابولیسم گلوکز و حساسیت آن به عوامل مختلف تاکید می کند.

در ارزیابی پتانسیل طبقه بندی نادرست دیابت و پیش دیابت بر اساس سطوح FG، این تحقیق تنوع قابل توجهی را کشف کرد. بخش قابل توجهی از شرکت‌کنندگان در طول مطالعه تغییراتی را در طبقه‌بندی وضعیت قند خون خود تجربه کردند که بر محدودیت‌های تکیه بر یک اندازه‌گیریFG برای تشخیص دیابت تأکید می کند. این تنوع، همراه با محدوده باریکی که سطح FG طبیعی و دیابتی را تعریف می کند، نیاز به معیارهای تشخیصی دقیق را برای تطبیق بهتر نوسانات خوانش گلوکز فردی نشان داد.

این مطالعه همچنین ارتباط بالینی تنوع FG را با شاخص‌های مختلف سلامتی مانند ترکیب بدنی، فشار خون و عملکرد کبد بررسی کرد. به طور جالب توجه، تنوع FG ارتباط قابل توجهی با چندین معیار بالینی نشان داد، که پتانسیل آن را به عنوان یک نشانگر برای سلامت متابولیک برجسته می کند. به ویژه، همبستگی آن با ترکیب بدنی و دریافت روزانه ی کالری نشان می دهد که تنوع FG ممکن است منعکس کننده فرآیندهای متابولیک گسترده تری فراتر از تنظیم گلوکز به تنهایی باشد.

نتیجه گیری

به طور خلاصه، این تحقیق داده‌های FG را از 8315 فرد غیر دیابتی با استفاده از CGM تجزیه و تحلیل کرد و تنوع قابل‌توجهی را در FG کشف کرد که قابلیت اطمینان معیارهای تشخیص دیابت فعلی بر اساس PFG را به چالش می‌کشد. طبقه بندی های اولیه نشان داد که اکثر شرکت کنندگان دارای سطوح FG طبیعی بودند، اما اندازه گیری های بیشتر حاکی از تغییر قابل توجهی به سمت پیش دیابت بود که خطر طبقه بندی اشتباه را برجسته می کند. این مطالعه نشان داد که افزایش تعداد تست های FG می تواند به طور قابل توجهی تشخیص اشتباه را کاهش دهد. علاوه بر این، محققان ارتباط معنی‌داری را بین سطوح FG و معیارهای بالینی مختلف در محدوده طبیعی گلوکز پیدا کردند که نیاز به رویکرد بهتر برای تشخیص دیابت را با در نظر گرفتن تنوع و ماهیت پویای سطوح FG، نشان می‌دهد.

منبع:

https://www.news-medical.net/news/20240411/Study-shows-daily-glucose-levels-fluctuate-more-than-we-thought-challenging-diabetes-diagnosis.aspx